‘Blijf vooral zo eigenzinnig’ of ‘Niet groter worden hoor, gewoon lekker op deze manier doorgaan’ zijn opmerkingen die ik regelmatig krijg. Vooral van mensen uit het boekenvak, bij gelegenheden dat we weer een prijs in ontvangst mogen nemen voor één van onze boeken. Ja, dat wil ik best, gewoon op deze manier doorgaan. En eigenzinnig blijven? Ik kan niet anders. Maar doorgaan op deze manier, dat wordt wat lastiger.
Een klein groepje eigenzinnige boekhandelaars heeft inmiddels zoveel vertrouwen in de kwaliteit dat ze altijd een paar exemplaren inkopen van een nieuwe titel. Maar de meeste boekhandels kopen onze boeken niet in. Alleen als een klant het boek bestelt, gaat het daar over de toonbank. Loopvis staat namelijk niet op de grote inkoopbeurzen, waar de meeste boekhandelaars hun inkopen doen.
Waarom niet? Enerzijds omdat die beurzen schreeuwend duur zijn, maar vooral omdat de inkopers op zo’n beurs alleen naar de grote jongens gaan. De uitgevers met geheide bestsellers, belangrijke titels en een bekende naam. Begrijpelijk, want ook boekhandels hebben het zwaar.
Toch vind ik het eeuwig zonde dat de boeken nooit in een lekker vette stapel in een winkel liggen, terwijl ze wel worden gewaardeerd door jury’s, pers en kopers die ze wonderwel toch weten te vinden of gewoon zelf ergens bestellen (DANK DAARVOOR!).
Want alleen als mensen onze boeken tegenkomen, kunnen ze overwegen om ze te kopen. En eerlijk is eerlijk: alleen als er genoeg mensen zijn die de boeken kopen, kan de uitgeverij blijven bestaan. Want van alleen erkenning en enthousiasme is het helaas lastig boodschappen doen.
En dus ga ik het een jaar lang proberen met een heuse vertegenwoordiger. Iemand die boekhandelaars al kennen én die ze vertrouwen als hij zegt dat ze iets niet mogen missen. Iemand die op de inkoopbeurzen staat met nog een heleboel uitgaven die boekhandelaars echt niet willen missen. Iemand die ze koffie aanbieden als hij binnen komt lopen in plaats van dat ze angstig naar mijn tas kijken, als ik daar een boek uit trek. (Ook dat begrijp ik heus, want er wordt boekhandelaars nogal wat aangeboden door welwillende self-publishers. Maar demotiverend is het wel.)
Kortom, ik ga eens kijken of het op deze manier wel werkt. Meedoen met de ‘grote jongens’ op een manier die past bij de boekhandelaars. En hopelijk ook bij Loopvis. Dan blijf ik ondertussen mijn best doen om de boeken onder de aandacht te brengen van cadeau- en natuurwinkels. En natuurlijk gaan we hier gewoon heel hard door met mooie boeken maken. En workshops geven. En blaadjes maken voor leuke visclubleden. En wie weet zie je dit najaar dan ineens wel dikke vette stapels Loopvisboeken liggen bij je vaste boekhandelaar.